Wie in de winkel op zoek is naar een eerlijk product, laat zich doorgaans leiden door het Fairtradelabel. De organisatie achter het blauwgroene label bestaat intussen 25 jaar en deed zichzelf een nieuwe naam cadeau: ‘Max Havelaar België’ werd ‘Fairtrade Belgium’. Trade, not aid is nog steeds het credo, maar de marktontwikkelingsorganisatie bewandelt sinds kort nieuwe paden met de start van Zuid-Zuidhandel en het Fairtrade Sourcing Program.
Eerlijke handel ontstond in de jaren ’60. Trade, not aid, was de filosofie. “Laat ons eerlijke handel drijven met mensen uit het Zuiden zodat ze uit de armoede kunnen geraken. Dat was toen al de basisgedachte en dat is het vandaag nog steeds,” zegt Lily Deforce, directeur van Fairtrade Belgium. “Het is een krachtig en eenvoudig principe.”
De eerste dertig jaar waren de wereldwinkels de belangrijkste motor van eerlijke handel. In 1989 werd Max Havelaar België opgericht door enkele grote ontwikkelingsorganisaties zoals Oxfam, Broederlijk Delen en 11.11.11. Max Havelaar België moest een systeem creëren waardoor de Belgische burger producten van eerlijke handel kan herkennen. “De bedoeling was om meer boeren toegang tot de markt te bieden door meer Belgen te bereiken. Het Fairtradelabel is hier een instrument voor,” legt Deforce uit.
Het systeem achter het Fairtradelabel werkt als volgt: “We bepalen strikte sociale en ecologische criteria waar producenten aan moeten voldoen om onder het label te kunnen werken. Hier stellen we economische garanties tegenover. In de eerste plaats garanderen we een kostendekkende minimumprijs voor de boer en daarnaast krijgt de coöperatie die de boeren verenigt een premie die de leden samen investeren in de gemeenschap of in de productie.”
In het begin was koffie het enige Fairtradeproduct. “Vandaag zijn er 420 verschillende productcategorieën en wereldwijd meer dan 30.000 gecertificeerde producten,” zegt Deforce. 420 productcategorieën betekent dat er evenveel lastenboeken bestaan. Een lastenboek omschrijft in detail aan welke criteria producenten moeten voldoen. “We hebben algemene criteria die van toepassing zijn op alle producten, maar er zijn ook criteria die eigen zijn aan een product. Voor bananen zijn er bijvoorbeeld andere regels op vlak van het gebruik van pesticiden dan voor rijst, wijn of soja.”
Naast België zijn er 26 andere landen in de wereld die een nationale Fairtradeorganisatie hebben. “We creëerden samen Fairtrade International, dat instaat voor een aantal taken die we beter samen doen dan elk apart. Producenten ondersteunen en lastenboeken creëren, bijvoorbeeld. Daarnaast is er een aparte organisatie, FLO-Cert, dat instaat voor het verlenen van Fairtradecertificaten en de inspecties. Zij zijn onze interne politie.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten